تو این چند روز بعد از تقلبات گسترده در انتخابات ایران تنها کاری که از من کانادا نشین بر میومد شرکت در تجمعات یا کمک کردن به پخش اخبار از طریق بالاترین و تویتر بود. تو این مدت هر روز در حدود 5-6 ساعت مشغول خوندن اخبار و نظرات کاربران داخل ایران بودم. تو این مدت خیلی ایده ها و پیشنهادهای مختلفی از کاربران بالاترین برای اعتراض به تقلبات انتخاباتی رو شنیدم. بعضی هاشون عالی بودن و یه تعداد کمی هم واقعا احمقانه ( لینک اتو روشن کردند رو که یادتون میاد؟) به هر حال بعضی از این ایده ها عملی شدن مثل:- فریادهای اله اکبر در شب
- تحریم محصولات تبلیغ شده در صدا و سیما
- باد کردن و هوا فرستادن بادکنک
- نوشتن رو اسکناس ها
- و غیره
ولی اگه یکم فکر کنیم میبینیم که هیچکدومشون ما رو در متحد کردن با بقیه مردم ایران کمک نکردند. واقعیتش اینه که بیشتر این ایده ها فقط و فقط در تهران و چندتا شهر بزرگ عملی شد. تو بعضی از کامنتهام تو بالاترین گفتم که تهران ایران نیست. تهران اصفهان مشهد و تبریز مگه فوقش چقدر از جمعیت ایران رو تشکیل میدن؟ 20-%25%؟ اتفاقا احمدی نژاد اگر تقلب هم نکنه بین بقیه مردم ایران رای داره. بین مردم شهرهای کمتر توسعه یافت. بین اون مردمی که احمدی نژاد با اون سفرهای استانی (بخونید تبلیغاتی) به عنوان اولین مسول بلتد پایه دولتی به شهرشون سفر کرد. با نوشتن رو اسکناسها چه کاری قراره انجام بدیم؟ اینطور نیست که اخرش بانک مرکزی باید اینا رو باطل کنه و کلی اسکناس نو به جاش چاپ کنه؟ پول اینها رو میدونید کی میده؟ خودمون. فریادهای الاه اکبر رو مردم دنیا از طریق سی ان ان و بی بی سی شنیدن ولی به همون سرعتی که ویدیوی شهادت ندا دل مردم دنیا رو به درد اورد به همون سرعت هم مرگ مایکل جکسون حواس بقیه دنیا رو از مردم ایران دور کرد. الان داشتم سی ان ان و بی بی سی رو نگاه میکردم و دقیقه ای نشد که درباره مایکل جکسون حرف نزنند. اینها سوژه خبریشون رو برای 2 هفته استفاده کردند و حالا یه سوژه جدید دارند که روش کار کنند. در واقعیت هم مردم دنیا به غیر از همدردی کار دیگه ای نمیتونستن انجام بدن. رهبران کشورهای عربی چین روسیه و اسراییل از تقلب احمدی خوشحالند و رهبران دیگر کشورها یا براشون فرقی نمیکنه یا تو دو راهی حقوق بشر و اقتصاد گیر کردند مثل اوباما (او نه با ما ) ولی بیایم به جای امید بستن به بقیه دنیا به مردم خودمون متکی باشیم
هر کدوم از شما کاربران میدونید که دار دسته خلافکارا با کنترل صدا و سیما عده زیادی از مردم ایران (اون 75% از مردمی که تو پاراگراف بالا اسم نبردم) رو زیر بمباران خبری روزانه خودش قرار داده. یادمه 12-14 سالگی با این که ماهواره مثل قارچ همه جا رشد کرده بود ولی ما تو خونمون 2 تا تلویزیون داشتیم که چرت و پرتهای صدا و سیما رو پخش میکرد. حتی یادمه میخواستم بزرگ که شدم برم اسراییل برا عملیات انتحاری یا روزی که چند ساعت کامل از پدرم 300 تومان میخواستم که عضو بسیج بشم!!! (بسیج چیه که برا عضو شدنش پول هم میخواستن) خلاصه چرت و پرت گفتنم به کنار این ایده منه:
بیاید ویدیو و عکس تظاهرات و قتل هموطنانمون رو تو شهرها و شهرستان ها پخش کنیم. بیایید خودمون صدا و سیما باشیم. خودمون هم دیدیم که تظاهرات اخیر فقط در برخی شهرهای بزرگتر برگزار شد و تداوم داشت. با پخش این سی دی ها میتونیم چشم مردم شهرهای کوچکتر رو که به غیر از صدا و سیما منبع خبری دیگری ندارند رو به واقعیت ها باز کنیم. ما میتونیم به جای اینکه رو امواج صدا و سیما پارازیت بندازیم خودمون صدا و سیما باشیم. تو هر شهر کوچک اگه یه نفر ویدیوهای حمله و تیر اندازی نیروهای بسیجی و ضد شورش رو دانولد کنه و بعد هم به هر تعداد کپی و به هر صورتی که براشون خطری ایجاد نکنه بین مردم پخش کنه میتونیم اون مردم رو از اتفاقات اخیر اگاه کنیم. باورتون میشه مردمی هستند در ایران خودمون که هیچگونه خبری از تظاهرات اخیر ندارند؟ ما باید اونها رو که به غیر از اعتراف گیری دروغین صدا و سیما چیزی از تظاهرات صد هزاران نفره نمیدونند رو اگاه کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر