انتشار خبر درگیری‌های گسترده در استان شبه خودمختار سین کیانگ چین و به ویژه شهر ارومچی مرکز آن و کشته شدن بیش از 160 نفر ـ بنا بر آمار رسمی ـ و بیش از هشتصد نفر ـ بنا بر آمارهای غیر رسمی ـ در این درگیری‌ها که میان «ایغور»های مسلمان و «هان»های کمونیست رخ داد؛ هرچند در رسانه‌های جهان و محافل سیاسی کشورهای اسلامی به موضوع مهم این هفته تبدیل شد، اما در ایران اسلامی این رویداد به ظاهر موضوع مهمی تلقی نشده است.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، درگیری‌ها میان مسلمانان ترک‌تبار «ایغور» و «هان»های چینی دو قومیتی که بیشترین جمعیت منطقه صنعتی «سین کیانگ» را تشکیل می‌دهند از یکشنبه گذشته آغاز شد و تاکنون نیز ادامه دارد. درگیری از آنجا آغاز شد که چند هفته پیش بین چینی‌های نژاد هان و چند ایغور، هزاران کیلومتر دورتر در یک کارخانه اسباب بازی، در استان گوانگ دونگ رخ داد و در آن چند ایغور کشته شدند. ایغورها می‌گویند مقامات دولتی موارد خشونت علیه ایغورها را به طور جدی دنبال نمی‌کنند.
البته اقدام چند هزار زن ایغوری مسلمان در اعتراض به بازداشت بیش از ۱۴۰۰ نفر از همسران و بستگان خود در ناآرامی‌های روز یکشنبه که با راهپیمایی مسالمت‌آمیز و با شعار «لا الله الا الله» انجام و البته مورد حمله پلیس واقع شد، به این ناآرامی‌ها دامن زد.
گستردگی این ناآرامی‌ها، به گونه‌ای بوده است که یکی از مقام‌های دولتی، آن را «مرگبارترین شورش از زمان بنیاد نهادن چین جدید در سال ۱۹۴۹» عنوان کرد و برخی منابع دیگر مدعی شده‌اند که این رویداد، حداقل خونین‌ترین درگیری‌ها در بیست سال اخیر در این کشور بوده است.
جدای از تلاش ایغورها برای خودمختاری کامل، مسلمان و غیر چینی تبار بودن آنها و اینکه سین کیانگ، یکی از ثروتمندترین ایالات و مرکز صنایع تسلیحاتی چین نیز هست، از عواملی است که سبب شده مسائل این بخش از چین که حدود یک ششم از وسعتش را تشکیل می‌دهد، همواره با حساسیت روبه‌رو باشد.
اما آنچه پس از این ناآرامی‌ها در چین در میان مردم کشورمان محل بحث واقع شده، نوع رویارویی دولت، جنبش‌های به اصطلاح مستقل دانشجویی اسلامی و رسانه ملی با این رخدادهاست.
به گزارش خبرنگار «تابناک»، درگیری‌ها میان مسلمانان ترک‌تبار «ایغور» و «هان»های چینی دو قومیتی که بیشترین جمعیت منطقه صنعتی «سین کیانگ» را تشکیل می‌دهند از یکشنبه گذشته آغاز شد و تاکنون نیز ادامه دارد. درگیری از آنجا آغاز شد که چند هفته پیش بین چینی‌های نژاد هان و چند ایغور، هزاران کیلومتر دورتر در یک کارخانه اسباب بازی، در استان گوانگ دونگ رخ داد و در آن چند ایغور کشته شدند. ایغورها می‌گویند مقامات دولتی موارد خشونت علیه ایغورها را به طور جدی دنبال نمی‌کنند.
البته اقدام چند هزار زن ایغوری مسلمان در اعتراض به بازداشت بیش از ۱۴۰۰ نفر از همسران و بستگان خود در ناآرامی‌های روز یکشنبه که با راهپیمایی مسالمت‌آمیز و با شعار «لا الله الا الله» انجام و البته مورد حمله پلیس واقع شد، به این ناآرامی‌ها دامن زد.
گستردگی این ناآرامی‌ها، به گونه‌ای بوده است که یکی از مقام‌های دولتی، آن را «مرگبارترین شورش از زمان بنیاد نهادن چین جدید در سال ۱۹۴۹» عنوان کرد و برخی منابع دیگر مدعی شده‌اند که این رویداد، حداقل خونین‌ترین درگیری‌ها در بیست سال اخیر در این کشور بوده است.
جدای از تلاش ایغورها برای خودمختاری کامل، مسلمان و غیر چینی تبار بودن آنها و اینکه سین کیانگ، یکی از ثروتمندترین ایالات و مرکز صنایع تسلیحاتی چین نیز هست، از عواملی است که سبب شده مسائل این بخش از چین که حدود یک ششم از وسعتش را تشکیل می‌دهد، همواره با حساسیت روبه‌رو باشد.
اما آنچه پس از این ناآرامی‌ها در چین در میان مردم کشورمان محل بحث واقع شده، نوع رویارویی دولت، جنبش‌های به اصطلاح مستقل دانشجویی اسلامی و رسانه ملی با این رخدادهاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر