سهراب اعرابی ـ نوزده سالهسهراب اعرابی جوان نوزده ساله ای که روز ۲۵ خرداد به همراه میلیون ها هموطن خود در یک تظاهرات آرام برای اعتراض به نتایج انتخابات به خیابان رفت و توسط یک بسیجی با گلوله کشته شد. با اینکه مادر سیه روز سهراب هر روز و هر شب به در زندان ها می رفت اما جوابی مشخص از سرنوشت فرزندش نمی گرفت. تا اینکه روز گذشته عکس های زیادی از جوانان به خون کشیده شده را نشان دادند و گفتند نگاه کن فرزندت در بین اینها نیست؟! چقدر دردناک...ننگ بر عاملین این جنایت ...
در حالیکه جسد او بعد از ۴ روز به پزشکی قانونی تحویل داده شد ولی خبر را بعد از ۲۶ روز به مادرش دادند. چرا؟ چرا نمی بایست به مادری که مدام با عکس فرزندش در دست به آنها مراجعه می کرد می گفتند که چی شده؟ یکی از غیر انسانی ترین شیوه هایی که در جمهوری اسلامی رایج است آزار و اذیت خانواده های زندانیان است که حتی به آنها نمی گن که فرزندشون کجاست و پدران و مادران و خانواده ها را روزها و ماه ها در پشت درهای زندان در گرما و سرما سرگردان می کند. خیلی مواقع حتی از جسد زندانی هم می ترسند و حاضر نیستند به خانواده بدهند. اصلا نمی تونم تصور کنم... از خودم می پرسم واقعا این کسانی که این کار ها را می کنند خودشون بچه یا خانواده ندارند ؟ چطور می تونند اینقدر قصی القلب باشند و بچه های معصوم این سرزمین را اینطور به خون بکشند و بعد خانواده ها را هفته ها و ماه ها در بلاتکلیفی و نگرانی بذارند و آنها را بین بیمارستان ها و زندان ها سرگردان کنند؟ ...
تا کی باید اینطور ادامه داشته باشد و همه ناظر باشیم؟
شلیک نیروهای بسیج از پشت بام یک ساختمان به تظاهرکنندگان
پست زیر در باره اظهارات فرمانده بسیج هست که گفته بسیج به هیج عنوان به مردم شلیک نکرده و کسی هم کشنه نشده و مردم دروغ می گن! بلکه این بسیجان بودند که توسط مردم کشته شدند!! بیشرمی هم حدی داره!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر